Η ιστορία μας ξεκινάει την 7η Ιουλίου του 2019 όταν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλαμβάνει καθήκοντα πρωθυπουργού της Ελλάδος. Στο παρόν σύντομο άρθρο δεν πρόκειται να κάνουμε ιστορική αναδρομή του πρωθυπουργού, ούτε ενδοσκόπηση στην παιδική του ηλικία και τα φοιτητικά του χρόνια. Όποιος επιθυμεί να ασχοληθεί με το οικογενειακό του περιβάλλον, την συγγενική του σχέση με τον τέως πρωθυπουργό της χώρας μας, Ελευθέριο Βενιζέλο και την αλληλοσύνδεση του με το αμερικανικό καθεστώς, μπορεί να ανατρέξει σε σχετική αρθρογραφία και βιβλιογραφία.
Η ιστορία διδάσκει ότι απ’ ότι την στιγμή που είναι ακόμα πρωθυπουργός της Ελλάδος παρά την πληθώρα εσωτερικών ζητημάτων και τις αλλεπάλληλες κρίσεις που ακολούθησαν και από τις οποίες κατάφερε να σταθεί ως “ικανός” και “άξιος” ηγέτης, αποδεικνύει ότι η Δύση και οι Η.Π.Α. του αναγνωρίζουν ότι κάνει καλά την δουλειά του, διότι ο άνθρωπος κάνει business και θα μείνει όσο ακόμα χρειαστεί μέχρι να φέρει την συμφωνία εις πέρας.
Ας ξεκινήσουμε…
Άτυχος μέσα στην τύχη του
Από την στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα πρωθυπουργού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλήθηκε να αντιμετωπίσει δύο αρχικές κρίσεις, την μαζική μετανάστευση στον Έβρο και την έλευση του CoViD19. Η πρώτη αντιμετωπίστηκε επιτυχώς εν μέρει με την περιφρούρηση του Έβρου από αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, αφότου η κίνηση του Ερντογάν να πλήξει την Ελλάδα με ένα τεράστιο κύμα μουσουλμανικών πληθυσμών ασκώντας πίεση στην Ε.Ε. και προκαλώντας αστάθεια στην χώρα μας, δεν άφηνε πολλές επιλογές στη νεοσύστατη κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός φάνηκε σαν να έδινε το σήμα “οἰς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρις” στους Έλληνες που γοητεύτηκαν αφελώς από τα πατριωτικά ακούσματα και την στάση αντίστασης. Όμως, δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Η αντίσταση στον Έβρο ήταν μονόδρομος διότι ήταν προκλητική και βίαιη ενώ η κατάσταση στο Αιγαίο που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες, φαίνεται πως διαθέτει πολλαπλές επιλογές, ιδίως όταν παρεμβαίνει το οικονομικό και προσωπικό συμφέρον του πρωθυπουργού.
Η δεύτερη περίπτωση, ήταν η έλευση του άγνωστου ιού που προκάλεσε διεθνώς ανησυχία, ταραχή και φοβία φέρνοντας όλες τις κυβερνήσεις αντιμέτωπες με το πρόβλημα. ”Ευτυχώς”, η κυβέρνηση της Ελλάδος, όπως και οι υπόλοιπες παγκοσμίως, ακολούθησαν την πεπατημένη, καταργώντας την κοινωνική ζωή, σφραγίζοντας την οικονομία και βιάζοντας την ψυχολογία του λαού. Με την πλήρη στήριξη όλου μιντιακού συστήματος, το οποίο πληρώθηκε αδρά (βλέπε Λίστα Πέτσα), την πλήρη υποταγή της δικαιοσύνης στο “επιτελικό κράτος” όπως αυτοαποκαλείται και την πληρωμή των υπηκόων της με μηνιαία επιδόματα ώστε να κάτσουν φρόνιμα στους καναπέδες τους βλέποντας Netflix και τρώγοντας απ’ έξω, η Ν.Δ. διαχειρίστηκε την “υγειονομική κρίση” όπως ακριβώς τα στρατιωτικά επιτελεία, όπου οι επιτελείς διατάζουν και οι στρατιώτες εκτελούν τας εντολάς άνευ κρίσεως και αμφισβητήσεως.
Η κατάσταση τέθηκε υπό απόλυτο έλεγχο, ο λαός έκατσε ήσυχα, οι μετακινήσεις και οι προωθήσεις μεταναστών συνεχίστηκαν, οι δομές εγκατάστασης στα νησιά της Λέσβου και της Χίου πραγματοποιήθηκαν παρά τις επεισοδιακές διαμαρτυρίες των κατοίκων της με τις αστυνομικές δυνάμεις (ο κατασκευαστής των δομών ήταν συγγενικό πρόσωπο του πρωθυπουργού) και το “Μένουμε Σπίτι” έγινε το σύνθημα της “δημοκρατικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας” που θα παρέσερνε ολόκληρο τον λαό και θα δίχαζε τους πάντες μέχρι και σήμερα..
Από την μία κρίση στην άλλη κρίση
Η κρίσης της “πανδημίας” όπως κλήθηκε από τους ειδικούς, την ειδική επιτροπή που όρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και η οποία έπρεπε να δικαιολογήσει τις πολιτικές αποφάσεις της κυβερνήσεως περί του ειδεχθέστερου εγκλήματος που διαπράχθηκε παγκοσμίως, του κοινωνικού εγκλεισμού (Lockdown, στην πιο εύηχη εκδοχή του). Μία πολιτική εφαρμογή κοινωνικής απομόνωσης και περιορισμού των κοινωνικών στρωμάτων που θα την ζήλευαν και οι πιο αδίστακτες δικτατορίες του παρελθόντος.
Το να σκλαβώνεις ένα λαό και να τον κάνεις να μην το αντιλαμβάνεται αλλά και να το απολαμβάνει κιόλας, θεωρώντας πως τον σώζεις από έναν αόρατο εχθρό, αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία της μεταπολίτευσης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χωρίς την στήριξη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της λογοκρισίας τους, χωρίς την συνεργασία των ιατρικών συλλόγων και του επιστημονικού προσωπικού της χώρας και χωρίς την υποταγή των δικαστών και συνταγματολόγων δεν θα μπορούσαν να εγκαθιδρύσουν την υγειονομική δικτατορία του CoVid19, ούτε να επιβάλλουν τους μαζικούς εμβολιασμούς σε έναν λαό, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό δεν είχε πεισθεί δια της καλής θελήσεως της κυβέρνησης, ούτε για τον ενδεχόμενο κίνδυνο της γρίπης αλλά περισσότερο υπέκυψε δια της τρομοκρατίας σε λεκτικό, ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο ή δια των προσωπικών του παθών και φοβιών.
Και σχεδόν 3 χρόνια μετά έρχεται η “ρωσική εισβολή”, η οποία θέτει φρένο στις επιταχύνσεις της Νέας Τάξης Πραγμάτων για την μετά CoViD19 εποχή και την συνέχεια του εμβολιαστικού προγράμματος και προκαλεί την νέα κρίση, ονομαζόμενη πλέον “ενεργειακή”. Από τον αόρατο εχθρό, κορονοϊό μεταπηδάμε στον ορατό εχθρό, Ρωσία όπου η Ελλάδα με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη θα το πάρει πολύ προσωπικά, ξεχνώντας πως εκπροσωπεί μία πατρίδα ορθόδοξη με κοινούς δεσμούς με την Ρωσία, όπως και με την Ουκρανία και με τεράστιο συμφέρον για την οικονομία μας, ιδίως της Βορείου Ελλάδος και την γεωγραφία μας, και θα κηρύξει μονομερώς “πόλεμο κατά της Ρωσίας” διαρρηγνύοντας διακρατικές σχέσεις αιώνων, οι οποίες δεν είχαν πάρει τέτοια τροπή εσφαλμένη διπλωματικά και επικίνδυνη στρατηγικά ούτε επί της 21ης Απριλίου (δικτατορία των συνταγματαρχών).
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, πιστός στο δόγμα του ιδρυτή του κόμματος του και της προγονικής του πολιτικής βενιζελικής κληρονομίας “ανήκωμεν εις την Δύσιν” θα το εφαρμόσει με το πιο απόλυτο και ακραίο τρόπο. Ο ίδιος, εξάλλου έχει κάνει διατριβή πάνω στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπου διαφαίνεται πως θα επέλθει συντόμως ως διοικητής της χώρας θέτοντας την στην “σωστή πλευρά της ιστορίας”, παρά πόδας των Η.Π.Α.
Δεν είναι βλάκας, είναι businessman
Ο λαός αρέσκεται να τον πειράζει και να τον διακωμωδεί, είτε για την φάτσα του, είτε για τις γκριμάτσες του, είτε για την γκαντεμιά του, όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινωνιακά και πολιτικά έχει επιτύχει περισσότερο από κάθε άλλον πρωθυπουργό της χώρας μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό δεν οφείλεται τόσο στην εξέχουσα ηγετική του φυσιογνωμία, ούτε στην πολιτική του διαίσθηση ή στις πνευματικές του ικανότητες, όσο στο πολιτικό επιτελικό του περιβάλλον, το οποίο εργάζεται εντατικά και παλεύει ώστε να τον κρατάει επικοινωνιακά και νοητικά, παρουσιάζοντας τον ως έναν άξιο άνδρα που προσπαθεί να βρει λύσεις στα προβλήματα του λαού και να αντιμετωπίσει τις διεθνείς προκλήσεις.
Και η αλήθεια είναι πως βρίσκει, λίγο πρόσκαιρες, λίγο βραδείς, λίγο υποκειμενικές λύσεις αλλά που λειτουργούν ιδιαίτερα ανακουφιστικά και παρήγορα σε έναν λαό που δεν έχει πλέον καμία σχέση ψυχική και ιδιοσυγκρασιακή με τον ελληνικό λαό της δεκαετίας του ’90. Εντελώς συμπτωματικά, οι προθέσεις του και οι πολιτικές του βρίσκουν πάντα τον ίδιο να γεμίζει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς με τις συμφωνίες που κάνει, κυρίως μέσω των ομίλων και άλλων συγγενικών προσώπων, να εξυπηρετεί τα δυτικά συμφέροντα όπως με τα εμβόλια και τα εξοπλιστικά προγράμματα με το αζημείωτο καταφέρνοντας να το παρουσιάσει και ως αποκλειστικό προνόμιο της χώρας μας και να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα πελώριο χώρο καμένων δασικών εκτάσεων φυτεύοντας μελλοντικά εκατοντάδες ανεμογεννήτριες ώστε να γίνουμε ”η μπαταρία της Ευρώπης”.
Ο άνθρωπος δεν είναι βλάκας, είναι απλά επιχειρηματίας και εργάζεται για τα συμφέροντα του οίκου του και του κύκλου του, κι όχι για τα ελληνικά, τα λαϊκά και τα γεωστρατηγικά.
Γιατί όμως δικτατορίσκος;
Κλείνοντας ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει όλα αυτά τα στοιχεία που τον κατατάσσουν στους δικτάτορες της νέας σχολής ή εποχής, αν θέλετε. Μετά την επανεκλογή του ως κυβερνών κόμμα και με την παντελή απουσία αντιπολιτευτικού πολιτικού λόγου ήταν ολοφάνερο πως η Ν.Δ. θα εγκαθιδρύσει την Νέα Παντοκρατορία της και θα δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Το βιογραφικό της σε εγκλήματα εν καιρώ ειρήνης μεγάλο:
- Κοινωνικός Εγκλεισμός
- Μαζικός Εμβολιασμός
- Μαζικοί θάνατοι ανθρώπων από αδιευκρίνιστα αίτια
- Διακίνηση λαθρομεταναστών
- Διακοπή διπλωματικών σχέσεων με την Ρωσία
- Καμένα δάση σε όλη την Ελλάδα
- Τραγωδία με τρένα στα Τέμπη
- Παρακολουθήσεις πολιτικών και στρατιωτικών (υπόθεση Predator)
- Ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας σε όλη την Ελλάδα
- Αποσιώπηση της σύλληψης του ομοεθνή Μπέλερη στην Αλβανία
- Διαδικτυακή λογοκρισία ειδήσεων και ενημέρωσης μέσω των Hellenic Hoaxes
- Συμφωνία των Πρεσπών (τηρείται με νεοδημοκρατική ευλάβεια)
Σε οποιαδήποτε δικτατορία είχε πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο αποκρουστικό έγκλημα, το οποίο θα έκθετε εσωτερικώς και διεθνώς το κύρος της κυβέρνησης όπως αυτό των Τεμπών, ο δικτάτορας της χώρας θα είχε στείλει τον υπουργό του και τους υπαίτιους εκδρομή χωρίς επιστροφή στα άλλα “Τέμπη”. Αντί αυτού έχουμε δηλώσεις κρατούντων του τύπου: “Μα, καλά ακόμα με αυτό ασχολείστε;”
Αυτά τα ολίγα και πολλά ακόμη που δεν γράφτηκαν και που στο μέλλον θα γραφτούν κηρύττουν τον σημερινό πρωθυπουργό της χώρας ως ”εγκληματία ειρήνης”. Το οδυνηρό της ελλαδικής υπόθεσης είναι ότι όλοι οι δικτάτορες λίγο ή πολύ ενδιαφερόντουσαν για τον λαό τους, δυστυχώς με έναν αρρωστημένο και εγωιστικό λόγο. Ο σύγχρονος δικτατορίσκος δεν νοιάζεται όμως, παρά μόνο για το συμφέρον του. Δεν ασκεί καθήκοντα κυβερνήτη και ηγέτη αλλά καθαρώς αρμοστή και τοποτηρητή. Δεν του αξίζει ούτε ο τίτλος του δικτάτορα διότι αυτοί τις περισσότερες φορές ήταν δυναμικοί, επιβλητικοί και σταθεροί στα συμφέροντα των λαών τους. Ήταν κι αυτοί αμείλικτοι στην αμφισβήτηση του έργου τους, όπως και ο πρωθυπουργός βαφτίζοντας οτιδήποτε αντίθετο ως λαϊκίστικο, ακροδεξιό ή συνωμοσιολογικό. Δεν έχει τόπους εξορίας και τιμωρίας το δημοκρατικό καθεστώς του όμως χρησιμοποιεί την “κοινωνική εξορία” και την “αυτοτιμωρία” ως μέσα νουθεσίας προς όποιον αμφισβητεί την πολιτική του.
Συμπέρασμα
Ο Μητσοτάκης είναι “τυχερός” διότι ανέλαβε την εξουσία μετά τον μεγαλύτερο τσαρλατάνο πρωθυπουργό που πέρασε από δημοκρατική διαδικασία (Αλέξης Τσίπρας), περιτριγυρίζεται από ένα κλιμάκιο επαγγελματιών επικοινωνιολόγων (παλιά τους λέγαμε προπαγανδιστές) και συμβούλων, δεν έχει καμία αντιπολίτευση να τον φέρνει σε δύσκολη θέση και να προτείνει εναλλακτική πρόταση και κυβερνάει το πιο αποχαυνωμένο και αδιάφορο ελληνικό λαό που έχει πατήσει το πόδι του σε τούτη τη γη.
Αν ο ελληνικός λαός είχε εθνικό συναίσθημα (κι όχι ατομιστικό), αν η επιχειρηματική ελίτ της πατρίδας μας είχε εθνικό φρόνημα (κι όχι φιλοτουρκικό), αν η διανόηση μας είχε ελληνικό στοχασμό (κι όχι νεοταξικό), η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα κρατούσε ούτε έξι μήνες το τιμόνι του κράτους. Τώρα όμως που το κρατάει και φαίνεται να μην το αφήνει από τα χέρια του μέχρι να υπογραφτεί και η τελευταία συμφωνία (Η Συμφωνία του Αιγαίου) παραχωρώντας το μισό πέλαγος στην Τουρκία κατά εντολή των Αμερικανών και να μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια ως καλός επιχειρηματίας σε πόλεμο στη Μέση Ανατολή θυσιάζοντας μας για τα συμφέροντα της Δύσης.
Έτσι κι αλλιώς, τον τρόπο τον γνωρίζει πλέον, θα τοποθετήσει κάποια επιτροπή “ειδικών” συμβούλων, αναλυτών και πρώην στρατιωτικών ακόλουθων για να μας προτρέψουν να μην αντισταθούμε στον εχθρό και να δεχθούμε τους νέους όρους ειρήνης…
Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν αλλά και κάθε δικτάτορας έχει το τέλος που του αρμόζει….αυτό διδάσκει η ιστορία άλλωστε και η ιστορία δεν έχει σωστή και λάθος πλευρά στην περίπτωση των δικτατόρων, έχει μόνο ένα τέλος… κρέμασμα μετά από κάθε εθνική τραγωδία!
