Πριν ένα χρόνο μια πυρόσφαιρα, δεκάδες μέτρα από τον Πηνειό, θα “σηματοδοτούσε” μακάβρια τη φράση “πάρε με τηλέφωνο όταν φτάσεις”. Για άλλη μια φορά το “καταραμένο” φυσικό τοπίο θα “στερούσε” τη ζωή σε κάποια παιδιά από τη νεολαία της πατρίδας μας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Τώρα η Ελλάδα μαζεύει υπογραφές για να εξαναγκάσει την αμοραλιστική πολιτική ελίτ να σκεφτεί το πολιτικό κόστος. Δεν μπορεί διαφορετικά να σκεφτεί και κάτι άλλο!
Ένας χρόνος “μάσησε” μεθυστικά σάρκα, κόκκαλα, την αγωνία της οικογένειας που αδυνατούσε να συνειδητοποιήσει πως το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς ήταν φορτωμένο και με “νεκρές συνειδήσεις“. Ο Χανς Γιόνας στο επίκαιρο βιβλίο του για την ευθύνη μας πληροφορεί: «Το χάσμα ανάμεσα στην δυνατότητά μας να προβλέψουμε και τη δύναμή μας να πράξουμε δημιουργεί ένα πρωτοφανές ηθικό πρόβλημα. Η δεύτερη είναι τόσο ανώτερη από την πρώτη, που η αναγνώριση της άγνοιάς μας είναι η άλλη όψη της υποχρέωσης που έχουμε να γνωρίζουμε· έτσι γίνεται μέρος της ηθικής που πρέπει να κυβερνάει την αυξανόμενη ανάγκη μας να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι την υπερμεγέθη ισχύ μας. Καμία προηγούμενη ηθική δεν είχε να υπολογίσει την παγκόσμια συνθήκη της ανθρώπινης ζωής και το μακρινό μέλλον του είδους, ακόμη και την ίδια την ύπαρξή του. Αυτό είναι το ζήτημα σήμερα και απαιτεί, με λίγα λόγια, μια νέα αντίληψη για υποχρεώσεις και δικαιώματα, τις αρχές της οποίας δεν μας παρέχουν η προηγούμενη ηθική και μεταφυσική, πόσο μάλλον ένα έτοιμο δόγμα.»
Μέθυσε η εξουσία με δύναμη, πατά τώρα στο κόμποστ της ιδιοτέλειας της. Και βρέθηκε μάλιστα να θέλει να “πνίξει” το κόμποστ με ακόμη περισσότερο γη. Ο τραγικός περιφερειάρχης, της τραγικής χώρας, με άνωθεν εντολή επιχωμάτωσε το χώρο της “υγειονομικής ταφής” του μέλλοντος για να μην φυτρώνει η αντίσταση. Τα κατάφερε; Ο χρόνος θα δείξει. Χρόνος που γεμίζει με σύννεφα την αλλοπρόσαλλη γηραιά ήπειρο του πλανήτη που δονείται από τα νάζια της κερδοσκοπίας. Και προτείνει “ολοκαύτωμα” με καπέλο ΝΑΤΟ. Η χαρά του Τράμπ να λιβανίζει με χαμό όσες χώρες δεν πληρούν τον όρο για 2% του ΑΕΠ προς στήριξη του ΝΑΤΟ.
Πέθανε ο λόρδος Ρότσιλντ και αρκετές ανακατατάξεις θα συμβούν στη χώρα του πιο άτυχου “νεότερου” διάδοχου. Η φρεγάτα Ύδρα απέπλευσε για τη γη των Χούθι και θα φανεί πως θα τα καταφέρει απέναντι στις επιθέσεις των φτωχών Υεμενιτών με τα ξένα ιρανικά κόλλυβα.
Δεν ξέρω αν ισχύει για την Ελλάδα πόσο μάλλον για την Ευρώπη. Αλλά αν έχει δίκιο ο Marcello Veneziani που ισχυρίζεται πως «η σημερινή Δύση έχει συνάψει συμφωνία με τον διάβολο: για να προστατεύσει τη ζωντάνια της και την πολυετή νεότητά της, έχει ξεφορτώσει την παρακμή, τις ασθένειες και την αρνητικότητά της στην ιστορική αναπαράσταση του εαυτού της, στο πορτρέτο του πολιτισμού της», τότε μόνο ο Θεός μας σώζει. Γιατί από τέτοια διαστροφή νοήματος ζωής μόνο Αυτός μπορεί να μας σώσει και ελπίζω τα υγιή θέλω μας.
Υπάρχει μια θαυμάσια παράγραφος στα κείμενα του αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης, ενός Ρώσου ιερέα που έζησε στο τέλος του 19ου αιώνα, όπου λέει ότι ο Θεός δεν μας αποκαλύπτει την ασχήμια της ψυχής μας παρά μόνο όταν μπορέσει να διακρίνει μέσα μας αρκετή πίστη και αρκετή ελπίδα ώστε να μην τσακιστούμε από τη θέα των αμαρτιών μας. Και, ίσως, ο Ελληνικός λαός να έχει δει την ασχήμια του. Θα δούμε!
